![]() Ángela Vidal tv-journaliste die met cameraman Pablo een nacht meeloopt met de brandweer in Barcelona. Again, all aspects that have been used as cheap and sloppy effects in much worse works since Blair Witch Project, really revived the subgenre for me by using it optimally. Even when revised, the film continues to frighten, but it is also striking how strongly things like lighting and focus are worked. ![]() also has an intro that gives the technique sufficient right to exist, keeps a close eye on the balance throughout the film and also don't forget to put the whole thing in an interesting setting, both in terms of location and back story. The occasional flash of a running zombie or the frightened face of the one running along - so you don't lose the viewer in the chaos - can be enough. build up to the moment when you have to run in panic through the corridors. It is very easy to fly out of the corner (disruptive shaking) and it is very easy to hide behind (so that you as a viewer don't actually see anything), but here it manages to find a perfect balance of moments that are tense and steady image. It also often encourages suggestion and generally aims for an immersive effect, but it is the moments when all hell breaks loose that it can really have added value. If I had to sum up in one word what perfectly legitimizes the whole handheld thing, it would be panic. Nogmaals, allemaal aspecten die in veel slechtere werkjes sinds Blair Witch Project als goedkoop en slordig uitgewerkt effectbejag ingezet werden, deed het subgenre voor mij werkelijk herleven door het optimaal te gebruiken. Zelfs bij herziening blijft de film schrik aanjagen, maar valt ook op hoe sterk er met dingen als belichting en focus gewerkt wordt. heeft een bovendien een intro dat de techniek afdoende bestaansrecht geeft, houdt de balans doorheen de film goed in de gaten en vergeet ook niet om het geheel in een interessante setting te steken, zowel qua locatie als back story. Af en toe een flits van een rennende zombie is of het angstige gezicht van degene die meeholt - zodat je de kijker niet verliest in de chaos - kan al voldoende zijn. Het is heel makkelijk om mee uit de bocht te vliegen (storend geschud) en het is heel makkelijk achter verschuilen (dat je als kijker dus eigenlijk niks ziet), maar hier weet het een perfecte balans te vinden van momenten die in gespannenheid en steady beeld opbouwen naar het moment dat er in paniek door de gangen gehold moet worden. Het werkt tevens vaak suggestie in de hand en beoogt over het algemeen een immersieve werking, maar het zijn de momenten dat de hel losbreekt dat het echt een meerwaarde kan hebben. Als ik in een woord moest samenvatten wat het hele handheld-gebeuren perfect legitimeert, is het paniek.
0 Comments
Leave a Reply. |
AuthorWrite something about yourself. No need to be fancy, just an overview. ArchivesCategories |